- üçkünc(lü)
- bax üçguşəli. Ağ qoçların boyunlarından . . ara-sıra gözmuncuğu, yaşıl meşindən tikilmiş, içi dualı üçkünc pitik asardılar. H. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
çərgül — (Kürdəmir, Lerik, Şamaxı, Şəki) 1. dördkünc (Kürdəmir, Şamaxı). – Bu öy çərgüldü (Şamaxı) 2. üçkünc, üçbucaq şəklində (Şəki). – Ağı, çiti çərgül kesif bağlardıx başimizə, qasınqa zad hindi çıxıfdı (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xinəbənd — (Qax) üçkünc baş yaylığı. – Dədə mq: xinəbənd alıp … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıymaça — (Başkeçid, Borçalı, Qazax) üçkünc və ya dördkünc baş yaylığı. – Qıymaçeyi ver, başımı bağle:m (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
üçgül — (Qazax) üçkünc, üçbucaq şəkilli … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
butə — f. qızıl və gümüş əridilən üçkünc zərgər qabı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gözmuncuğu — is. Bədnəzərdən, gözəgəlmədən qorunmaq üçün taxılan ağxallı, qara muncuq. Boynuna gözmuncuğu taxmaq. – Ağ qoçların boyunlarından ara sıra gözmuncuğu və yaşıl meşindən tikilmiş içi dualı üçkünc pitik asardılar. H. S.. İncə xanım çox qısqanır bizim … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kürək — 1. is. 1. Bədənin arxa hissəsinin yuxarısında olan üçkünc şəkilli yastı sümüklərdən hər biri. <Qəhrəman:> Güllə arxasından, kürəkləri arasından dəyib keçmişdi. H. N.. // İnsan bədəninin həmin hissəsi. Kürəyini divara söykəmək. Kürəyini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləçək — is. 1. Ağdan, çitdən, ipəkdən və s. dən üçkünc qadın baş örtüyü. Nəhayət <Gövhər> . . ləçəyini açıb qulaqlarının və qaşının üstündən çəkdi. Ə. Ə.. 2. bot. Çiçək tacında olan yarpaq, gül yarpağı. Dağgülünün çiçəkləri; Nanələrin ləçəkləri;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pitik — is. köhn. 1. Yazı, kitab, sənəd. 2. Yazılmış dua, yazılı dua, ümumiyyətlə dua. <Kəndli:> Sən Allah, buna bir duadan, pitikdən yaz. M. N. lətif. // köhn. Dəri, əsgi və s. nin içinə qoyulub ev heyvanlarının boynundan, buynuzundan asılan dua.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıyqac — 1. sif. Əyri, çəp, yanakı, çəpəki. Siyah zülfü dal gərdəndə bir qulac; Sona cıqqası tək ucları qıyqac. Q. Z.. Dağ başından günəş baxınca qıyqac; Quşlar durmaz, sərsəm kimi bağırar. A. Ş.. Tikanlı tel uzanır hər yana əyri, qıyqac. R. R.. 2. is.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti